26 Şubat 2011 Cumartesi

boşuna telefonuna bakıp duruyorsun, arar ya da mesaj atar diye bekliyorsun. aramayacak seni! mesaj da atmayacak! ümitlerin yavaş yavaş tükenecek düşünüp beklerken. o‘nu isteyeceksin, son bir kez daha konuşmak… sesini duymak… ya da sımsıkı sarılıp yeniden o‘nun olmak… ama olmayacak! üzülüceksin. her gece içmek ve deli gibi sarhoş olmak isteyeceksin. ağlayacaksın sırf o‘nun yüzünden ağlayacaksın. hatırlıyo musun ağlamana izin vermezdi o senin. üzülmeni hiç istemezdi dayanamam ağlamana derdi. mutlu olman için, birazcık tebessüm etmen için neler yapardı.

peki ya şimdi ne oldu? ağlıyorsun hem de o‘nun yüzünden! o‘nunsa umrunda bile değil. yanında değil ve tebessüm etmen için çabalamıyor ya da ağlama, ağlamana dayanamam demiyor. sana söylediği her şey yalan olmasına rağmen o‘nun için üzülüyorsun. acı çekiyorsun. çünkü seni terk etti! bırakıp gitti! elinde doğru düzgün bir neden olmadığı halde gitti hemde.

hayaller kurduğun, hayatını paylaştığın o kişi yok artık. düşündüklerinizi gerçekleştireceğiniz bir siz yoksunuz işte! her sarıldığında teninin kokusunu içine çekip huzur bulacağın bir o yok artık! kulağına seni seviyorum diye fısıldadğında vericeği tepkiler, içindeki kelebekler yok! artık el ele tutuşup sokaklarda gezicek gülüp eğlenicek gerektiğinde omzunda ağlayacak ya da gözyaşlarını silecek bir sevgilin yok artık.

çünkü o hiçbir nedeni olmadığı halde seni bırakıp gitti. sevdiğin sevgilin yok artık..

2 yorum:

  1. evet nedeni olmadan çıkıp gitti ... Gecelerce ağlayıp uyukusuz kalmak ... Bir ihtimal arar diye beklemek ... Telefonunu onun numarasına benzeyen bir numara aradığında heyecanlanarak açmak açtığında onun olmadığını anlamak üzülmek .... Bir daha asla gelmeyeceğini bilmek ... Seni ağlarken de gülerken de gören sevgilin yoktur artık

    YanıtlaSil
  2. Her şey kelebeklerin suçu.

    YanıtlaSil