acikahve

Gökyüzünde yıldızlar, kumsalda çakıl taşları biriktirdim senin için bir ara onları dağıtmalıyım. Bir de uçan balonları serbest bıraktım. Kelebekleri de içime hapsetmiyorum artık. Özlemeyi unuttum sanırım. Ya da artık benim bir parçam oldu, özlediğimi bile hissetmiyorum. Geceleri uyumadan önce de seni düşünmek yerine kuzuları sayıyorum. Sabah uyandığımda sana günaydın demek yerine duvarlara günaydın diyorum. Geçtiğimiz sokaklardan da yalnız geçiyorum. Şarkıları dinlerken ağlamak yerine dans ediyorum. Bir de senin için yazdığım günlük yerine kendim için yazmaya karar verdiğim bir günlük tutuyorum. Hayat böyle daha kolay ya da hiç olmamışsın gibi.