acikahve

çok oldu yüzünü görmeyeli, tenine dokunmayalı, tekrardan konuşmayalı. neler yaptığından haberdar değilim bir süredir. hayatından çıkarmışsın çoktan beni sevgilim. ama benim hayatımdan çıkmayı unutmuşsun. ya da çıkmana izin vermiyorum. seni fazla derin yerlerde saklamışım. geri çıkaramıyorum, kurtaramıyorum ordan seni. hala benimleymişsin gibi. yanımdaymışsın gibi düşünüyorum.

daha sonra da;

ne zaman o otobüse binsem, sanki gene sürpriz yapıp yanına gelicekmişim gibi hissediyorum. 

ne zaman Taksim’in o kalabalık İstiklal Caddesi’ne gitsem tekrardan sürpriz yapıp yanıma gelicekmişsin gibi hissediyorum

her metroya bindiğimde kalabalık insanların arasından çıkıp geliceğini ve hadi gidiyoruz demeni bekliyorum.

her gittiğim yerde insanların yüzlerine bakıyorum. belki seninle karşılaşırım diye. 

ne zaman Osmanbey’e gelsem o evin önünden geçiyorum. 

sonra geri dönerken yalnız başıma o merdivenlerden iniyorum. 

sensiz.

yalnız.

boş, buz gibi ellerle. 

geçen gün iş çıkışına denk geldiğim için belki görürüm seni diye bir saat boyunca metro istasyonunda bekledim. o kadar kalabalığın içinde belki bulurum seni sandım. ama hiç tanıdık yüz yoktu. 

sen yoktun. 

hep birlikte gittiğimiz o yollardan bir kez daha yalnız başıma gittim o gün. 

sonra da o fotoğrafa baktım. 

tek birlikte olan fotoğrafımıza. 

acıktığımda karnımı doyurmak için yaptığın o makarna geldi aklıma. 

sonra da şarkımızı dinledim sözlerini kulağıma fısıldadığın var ya o işte. 

if you be my star, i’ll be your sky…

haber alamıyorum diye çok merak ettim geçen gün.

gizli numaradan aradım seni. 

kendi numaramdan ararsam açmassın diye korktum.

sesini duyduğum anda içime dolan huzur. 

özlem.

mutluluk.

heycan.

çok uzun zamandır tadamadığım duygulardı. 

daha sonra da o fotoğrafı gördüm.  

başka bedeni sarmışsın. 

başka dudakları öpmüşsün.

başka ruhu sarmışsın.

onunla uyumuşsun. 

onunla inmişsin o merdivenleri. 

onunla çekilmişsin o fotoğrafları.

sen bırakmışsın belki de onu evine. 

şimdi;

sadece belki senden bir haber alırım diye bekliyorum bazen. 

acaba mutlu mudur başkalarıyla diye düşünüyorum. 

sonra da seni gözyaşlarımla kendimden uzaklaştırmaya çalışıyorum. 

ama hala beceremiyorum sanırım..