kaç gün oldu bilmiyorum yüzünü görmeyeli. ama çok oldu. teninin, sesinin, kokunun, uzaklığından anladım. hep uzaksın bana. hep oralardasın. karanlıklarda… yalnızlık çok yalnız. sensizlik çok çaresiz, korkunç..
sana sarılamamak huzursuz. gözlerine bakarak seni seviyorum diyememek korkunç. asla biz diye bir şey olmayacağını bilmek karanlık bir boşluk. uyandığımda günaydın diyen sesini duyamamak ümitsiz. yanımda olmadığını bilmek öldürücü..
sen hep gidersin.ben hep özlerim seni..yok olursun bir anda…ben hep beklerim seni.
sensiz yürümek zor, yaşlı desteğe ihtiyacı olup yürüyemeyen bir kadın gibi. sensiz uyanmak zor, kör insanların uyandıklarında da bir şey görememeleri gibi. sensiz yaşamak zor, hiç doğmamış ölü bir bebeği yaşatmak gibi. sensiz olmak zor, hiçbir canlının kalbi olmadan yaşayamayacağını bildiğim gibi.
özledim seni. sen başka kalplerle, başka yerlerdeyken. özledim seni, tenini, sesini, kokunu, izlerini onlarlayken.
ben hep özledim seni. her gittiğinde özledim.
ben en çok bilmediğim teninin kokusunu özledim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder